تغذیه و اثرات آن در بیماری لوپوس - وبلاگ رشد آرمان

به گزارش وبلاگ رشد آرمان، لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب بافت پیوندی به ویژه در مفاصل همراه می باشد . سیستم ایمنی در این بیماری به جای حمایت از فرد ، به بدن او حمله می کند و دلیل ایجاد بیماری را فراوری زیاد اینترفرون نوع I و دیگر عوامل سایتوتوکسیک (سمی برای سلول ها) بیان می نمایند.

تغذیه و اثرات آن در بیماری لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب بافت پیوندی به ویژه در مفاصل همراه می باشد . سیستم ایمنی در این بیماری به جای حمایت از فرد ، به بدن او حمله می نماید و دلیل ایجاد بیماری را فراوری زیاد اینترفرون نوع I و دیگر عوامل سایتوتوکسیک (سمی برای سلول ها) بیان می نمایند.

علائم این بیماری شامل خستگی مفرط ، درد و التهاب مفاصل ، تب بدون دلیل ، راش های (قرمزی های) پوستی ، زخم هایی در دهان و اختلالات کبدی می باشد.

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که روی همه ارگان ها اثر می گذارد . این شرایط موجب اختلال در عملکرد کلیه ها می شود که نتیجه آن دفع پروتئین می باشد .

در زنان در سنین باروری ، این بیماری ایجاد می شود. داروهایی مانند پروکاینامید ، هیدرالازین ، متیل دوپا و کلرپرومازین موجب بروز علایمی شبیه به لوپوس می شوند.

در یک آنالیز نشان داده شد که آلودگی محیط و فضولات صنعتی موجب افزایش خطر ابتلا به لوپوس می شود. بعلاوه قرار رگفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش نور آفتاب ، محرکی در بروز علایم پوستی این بیماری می باشد.

یک سری از مواد شیمیایی مانند هیدرازین و مواد رنگی موجود در غذاها مانند تترازین موجب افزایش خطر ایجاد لوپوس در افراد حساس به این بیماری می شوند.

ریسک فاکتورهای این بیماری شامل سابقه خانوادگی این بیماری ، قاعدگی نامنظم ، آغاز قاعدگی در 15 سالگی و یا دیرتر ، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی و پایین بودن مقدار آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های A و E در خون می باشد.

تعدای از داروها مانند کورتیکور استروئیدها ، NSAID ها (داروهای مسکن غیر استروئیدها) ، ایمنو ساپریسنت ها (داروهای کاهش دهنده ایمنی) و ضد مالاریاها که در درمان این بیماری به کار می فرایند ، بر روی متابولیسم مواد مغذی در بدن اثر می گذارند.

تغذیه درمانی در لوپوس

تا به امروز رژیم غذایی خاصی برای این بیماری شناخته نشده است و با توجه به شرایط هر فرد ، یک رژیم غذایی برای او تجویز می شود. این رژیم غذایی باید با توجه به عوارض بیماری بر روی فرد ، تأثیر داروها بر روی ارگان های مختلف و متابولیسم مواد مغذی در بدن تجویز شود.

احتیاج به پروتئین به دلیل اختلال در عملکرد کلیه و هم مصرف داروهای استروئیدی تغییر می نماید . مقدار دریافت سدیم و مایعات هم به دلایل گفته شده باید محدود شود . بعلاوه مقدار احتیاج به انرژی باید با توجه به وزن خشک معین شود. دریافت انرژی باید به گونه ای باشد که وزن نرمال حفظ شود.

محدودیت انرژی ، پروتئین و چربی می تواند موجب کاهش قابل توجه در عملکرد کلیه و دفع پروتئین زیاد از ادرار شود.

در مطالعه ای که بر روی گروه کوچکی از بیماران انجام شد ، افزودن روزانه 30 گرم دانه بزرگ که دارای اسید چرب غیر اشباع می باشد ، موجب بهبود عملکرد کلیه در آنها شد.

مصرف غذاهایی که غنی از اسید چرب امگاـ3 می باشند (مانند ماهی و بزرک) ، در کاهش التهاب ناشی از لوپوس مؤثر است . علاوه بر این اسید چرب ، بزرگ حاوی آنتی اکسیدان هم می باشد که در کاهش علایم مربوط به لوپوس بسیار مؤثر است .

تعدادی از محققان اسپانیایی ، بیان نموده اند که افراد مبتلا به لوپوس دارای آلرژی غذایی بیشتری نسبت به سایر افراد می باشند . بیشتر مطالعات نشان داده اند که مصرف گوشت گاو و لبنیات موجب عکس العمل های آلرژیک در افراد مبتلا به لوپوس شده است . شیر گاو دارای پروتئین کازئین می شود. به همین دلیل است که بیشتر بیماران مبتلا به لوپوس دچار عدم تحمل به شیر و لبنیات می باشند.

کم خونی در این بیماران بسیار شایع می باشد ، اما کم خونی آنها بدون ارتباط با دریافت آهن است .

مکمل درمانی

1 ـ کمبود سطح هورمون دی هیدرو اپی آندرسترون (DHEA) و DHEA ـ سولفات در خون این بیماران همراه با علایم شدید لوپوس گزارش شده است . دریافت این مکمل می تواند در بهبود و کاهش علایم بیماری نقش داشته باشد.

2 ـ اسید های چرب امگاـ 3 موجوددر روغن ماهی (شامل ایکوزاپنتاانوئیک اسید (EPA) و دکوزاهگزاانوئیک اسید (DHA) در کاهش التهاب مؤثر هستند.

در مطالعات حیوانی نشان داده شده که دریافت مکمل های EPA و DHA از ایجاد یماری لوپوس جلوگیری می نماید.

3 ـ آنتی اکسیدان ها: طبق آنالیز ها معین شده است که افراد مبتلا به لوپوس سطح آنتی اکسیدان خونی پایین تری نسبت به سایر افراد دارند. در حیواناتی که رژیم غذایی فقیر از انتی اکسیدان داشتند، شرایطی شبیه به لوپوس ایجاد شد و مصرف مکمل هایی مانند ویتامین C و E ، بتاکاروتن و سلنیوم ، به بهبود علایم لوپوس یاری نمود.

شیوه زندگی

سیگار کشیدن ارتباط قابل توجهی با افزایش ریسک پیشرفت لوپوس دارد.

منبع:دنیای تغذیه ،شماره ی 92

/ج

منبع: راسخون