پنیر و شیر پرچرب یا کم چرب؟ کدام یک بهتر هستند؟ - وبلاگ رشد آرمان

به گزارش وبلاگ رشد آرمان، نتیجه نظرسنجی ای صورت گرفته در سال 2020 میلادی در ایالات متحده نشان داد که از هزار نفری که مورد پرسش قرار گرفتند از هر سه نفر یک نفر در پی مواد غذایی یا نوشیدنی های کم چرب بودند و در این میان لبنیات رایج ترین دسته مواد غذایی برای گزینه های کم چرب بود. با این وجود، آیا واقعا شیر، پنیر، ماست و کره کم چرب برای ما بهتر هستند؟

به گزارش وبلاگ رشد آرمان به نقل از کانورسیشن، بسیاری از دولت ها و نهاد های فعال در عرصه بهداشت عمومی لبنیات را به عنوان بخشی کلیدی از یک رژیم غذایی سالم توصیه می نمایند و بسیاری از افراد گزینه های کم چرب را به عنوان بخشی از این توصیه انتخاب می نمایند.

شیر کم چرب یا بدون چربی با برداشتن خامه از شیر تهیه می گردد. بنابراین، می توانید شیر کامل یا پرچرب (3.5 ٪ چربی)، شیر نیمه چرب یا نیمه چرب (1.8 ٪ چربی) یا شیر کاملا بدون چربی (0.1 ٪ - 0.3 ٪ چربی) را به عنوان گزینه های پیش روی تان انتخاب کنید.

از همین فرآیند می توان برای تهیه پنیر و ماست کم چرب نیز استفاده کرد. با این وجود، حذف چربی می تواند بر نحوه خشک شدن پنیر و چگونگی ایجاد طعم آن تاثیر بگذارد.

بیشتر دستورالعمل های غذایی به جز در خصوص بچه ها با سن بسیار پایین مصرف لبنیات کم چرب را تشویق می نمایند. با این وجود، نتیجه پژوهشی تازه نشان داد بچه های که لبنیات پرچرب مصرف می نمایند سالم تر و لاغرتر از بچه های هستند که لبنیات کم چرب مصرف می نمایند.

ممکن است خانواده هایی که سابقه وزن بالاتر را دارند احتمال بیشتری برای خوردن محصولات کم چرب داشته باشند. یک دیدگاه جایگزین این است که لبنیات پرچرب ممکن است سیر نماینده تر باشند و به تنظیم اشتها یاری نمایند به این معنی که باعث گردد افراد در مجموع کم تر غذا بخورند. در هر صورت مشاهدات ذکر شده در بچه ها در خصوص بزرگسالان نیز دیده شده اند.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد بعضی از اسید های چرب موجود در چربی های لبنی ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع 2 را کاهش دهند. در واقع، به نظر می رسد مصرف بیش تر محصولات لبنی تخمیری مانند ماست پرچرب شیرین نشده و بعضی پنیر ها ممکن است با خطرات کم تر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع 2 مرتبط باشد.

این احتمال وجود دارد که دستورالعمل ها برای خوردن مواد غذایی لبنی کم چرب براساس یک تصمیم ریاضیاتی در این باره بوده باشد بر این مبنا که مقدار کالری دریافتی چگونه بوده است. در نتیجه، ممکن است این توصیه ها بیش تر برپایه ریاضیات بوده باشند تا شواهد علمی.

هم چنین، باید اشاره نمود که فواید سلامتی مرتبط با مواد غذایی لبنی احتمالا شیر و قطعا کره را شامل نمی شوند بلکه تا حد زیادی مرتبط با مصرف ماست و بعضی از انواع پنیر می باشند.

هم چنین، افسانه ای وجود دارد مبنی بر آن که شیر و پنیر کم چرب می تواند منجر به افزایش وزن گردد، اما این فرضی اشتباه است. به نظر می رسد این فرض اشتباه ریشه در شیوه های تاریخی دامپروری دارد که در آن از شیر بدون چربی به جای مانده از ساخت خامه برای چاق کردن بچه خوک ها استفاده می شد.

بنابراین، با توجه به حداقل شواهد چرا بسیاری از دستورالعمل های تغذیه سالم از جمله در بریتانیا، ایالات متحده و استرالیا توصیه می نمایند که برای خرید محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی اولویت قائل شویم؟

تحقیقات نشان داده اند که مصرف بیش تر اسید های چرب اشباع شده با افزایش خطر ابتلا بیماری قلبی، دیابت نوع 2 و زوال عقل مرتبط است. با این وجود، این تحقیق به اسید های چرب اشباع شده به طور کلی و نه به طور خاص اسید های چرب اشباع موجود در محصولات لبنی می پردازد که نشان داده شده برای سلامت هم بچه ها و هم بزرگسالان به طور بالقوه، مفید هستند.

تصور می گردد که این موضوع به نحوه تخمیر این مواد غذایی مرتبط هستند. بنابراین، چنین توصیه هایی ممکن است به عنوان بخشی از پیشنهادات برای محدود کردن مصرف کلی چربی باشد نه آن که لبنیات پرچرب برای ما بد باشد. تغییر از شیر پرچرب به شیر نیمه چرب ریخته شده در چای (حدبیشتر پنج فنجان در روز) به احتمال زیاد باعث صرفه جویی کم تر از 50 کیلو کالری در روز برای افراد می گردد. این بدان معناست که حتی با در نظر گرفتن کالری و انرژی تاثیر کاهش چربی حداقل است.

بنابراین، اگر لبنیات مصرف می کنید احتمالا نیازی به نگرانی در خصوص محتوای چربی آن نیست. این امر به ویژه در خصوص ماست و پنیر شیرین نشده که به نظر می رسد در صورت مصرف به شکل پرچرب آن فواید بالقوه ای برای سلامتی دارند بیش تر صدق می نماید.