عکس ، تصویر تازه جیمزوب از ابرنواختر معروف ، این تصویر چه اطلاعات تازه ای می دهد؟ - وبلاگ رشد آرمان

به گزارش وبلاگ رشد آرمان، تلسکوپ فضایی جیمزوب تصویری خیره کننده از ابرنواختر SN 1987A ارسال نموده که جزئیات جدیدی از آن را برایمان عیان می نماید.

به گزارش وبلاگ رشد آرمان و به نقل از ساینس الرت، تصویر خیره کننده جیمزوب از ابرنواختر SN 1987A ساختارهایی از آن را نشان می دهد که پیش از این ندیده ایم. چشم مرکب طلایی قدرتمندترین تلسکوپ فضایی که تا به حال ساخته شده، بینش نوی از این ابرنواختر به ما می دهد.

در سال های میانی، دانشمندان با اشتیاق روندتغییرات SN 1987A را دیدن نموده اند که از شعله نوری که برای اولین بار در فوریه 1987 دیده شد به به جامانده کامل ابرنواختری تبدیل شد. جیمزوب از تکامل این ابرنواختر با هسته رمبنده، که در ابر ماژلانی بزرگ در فاصله 168000 سال نوری از زمین واقع شده است، بینش نوی به ما می دهد.

ما قبلا آن را به وسیله هر طول موج ممکن، از امواج رادیویی گرفته تا گاما، آنالیز نموده ایم. در حال حاضر تلسکوپ فضایی جیمز وب با دوربین مادون قرمز نزدیک نگاهی انداخته است، و مشاهدات نو ساختارهایی را که در ابر در حال رشد از توده های منفجرشده ستاره ها، قبلا هرگز دیده نشده بودند، نشانمان می دهد.

ما از قبل چیزهایی درباره SN 1987A می دانیم. مثلا اینکه پرتاب توده های انفجاری که از ستاره مرکزی فوران می نماید، دارای ساختار ساعت شنی است. برای ما بیضی شکل به نظر می رسد زیرا ما تقریبا از زاویه انتهای یکی از لوب ها به آن نگاه می کنیم.

در مرکز، یک لکه بسیار تیره به شکل سوراخ کلید وجود دارد. این توده غباری به قدری متراکم است که حتی جیمزوب نمی تواند نوری را که از آن عبور می نماید، تشخیص دهد. شواهد حاکی از آن است که بقایای ستاره ای که منفجر شده، که اکنون نوعی ستاره نوترونی است که به عنوان تپ اختر شناخته می گردد، پنهان می گردد.

حلقه ای درخشان دور ستاره را احاطه نموده است. تصور می گردد که این حلقه خط استوا است و کمر ساعت شنی را تشکیل می دهد. با این حال، جیمزوب در داخل حلقه چیزی را مشاهده کرد که هرگز در هیچ رصد قبلی شناسایی نشده بود: ساختارهای هلال مانند عجیب.

ناسا شرح می دهد: به نظر می رسد این هلال ها بخشی از لایه های خارجی گازی هستند که از انفجار ابرنواختر بیرون آمده اند. درخشندگی آن ها ممکن است به خاطر پدیده روشنی لبه باشد؛ یک پدیده نوری که از مشاهده مواد در حال انبساط به صورت سه بعدی ناشی می گردد. به عبارت دیگر، زاویه دید ما باعث می گردد این طور به نظر برسد که مواد در این دو هلال بیشتر از چیزی است که واقعا وجود دارد.

بیشتر بخوانید:

• ببینید | ساخت فضاپیمای هرا برای ماموریت دفاع سیارکی | چطور از برخورد سیارک به زمین جلوگیری می گردد؟

جیمزوب دنیا را با مادون قرمز میانی و مادون قرمز نزدیک می بیند، و در واقع در بسیاری از موارد تلسکوپ قادر است از میان منطقه ها گرد و غباری تصاویری ببیند که با دوربین های دیگر دیده نمی گردد. با این حال، در خصوص SN 1987A، غبار مرکزی آن قدر غلیظ است که حتی جیمزوب نیز نمی تواند به آن نفوذ کند. بنابراین ما هنوز خود ستاره نوترونی را که 168000 سال پیش به این زیبایی منفجر شده است، پیدا ننموده ایم. این تلسکوپ به رصد این ابرنواختر ادامه خواهد داد تا تکامل آن را با جزئیات دنبال و روزی ستاره گم شده را هم پیدا کند.