خدادادی که عزیز شد - وبلاگ رشد آرمان

به گزارش وبلاگ رشد آرمان، خبرنگاران -خدیجه زمانیان: به تازگی کتابی براساس زندگی خداداد عزیزی، مهاجم سابق تیم ملی به نام تو خداداد عزیزی هستی منتشر شده که به قلم جواد رستم زاده، خبرنگار و دبیر سرویس ورزش روزنامه قدس نوشته شده است. این اثر به وسیله نشر برید به بازار کتاب آمده و در مدت کوتاهی به چاپ دوم رسیده است.

توصیه استاد

رستم زاده؛ نویسنده این کتاب که در اواخر دهه 80 در روزنامه جهان فوتبال شاگرد مرحوم دکتر حمیدرضا صدر بوده و با این کارشناس، منتقد و تحلیگر، حشر و نشر داشته است به توصیه استادش شروع می نماید به نوشتن زندگی خداداد عزیزی.

دکتر صدر معتقد بوده زندگی خداداد جان می دهد برای نوشتن. چون او از آن دسته آدم های کمیاب این روزگار است که از کف دره به قله رسیده و شاید تا صدسال بعد، این کشور، خداداد دیگری به خود نبیند پس باید زندگی او نوشته گردد تا به یادگار بماند!

خداداد عزیزی در زمانه ای فوتبال بازی می نموده که دوران طلایی فوتبال ایران لقب گرفته است. تیم ملی فوتبال ایران بعد از 20 سال با ترکیبی که خداداد در آن بوده به جام جهانی می رود با حضورخداداد، حماسه ملبورن را خلق می نماید و با خداداد هم آمریکا را مغلوب می نماید.

هرکسی زندگی خداداد را می نوشته انگار ابومسلم را نوشته و تاریخی از سیر فوتبال ایران در دورن طلایی اش، ثبت می نموده است.

جواد رستم زاده که به واسطه سابقه خبرنگاری در سرویس های ورزش رسانه های متعدد، دوستی و رفاقتی هم با خداداد داشته، حرف استاد را به گوش جان می سپرد و شروع می نماید به جمع آوری اطلاعات درباره غزال تیزپا!

خداداد چندباری مقابل نوشتن زندگی نامه اش، مقاومت می نماید و زیر بار نمی رود اما وقتی عطای مربی گری را به لقایش بخشیده و ستاره و مجری چندین تاک شو و برنامه اینترنتی شده و در قامت تحلیل گر و مصاحبه گر وارد جهانی مدیا شده، دید رسانه ای اش هم تغییر می نماید و بالاخره اصرار بر مکتوب شدن زندگی اش را می پذیرد و دوشادوش نویسنده برای کتاب کم نمی گذارد. عکس ها را در اختیار نویسنده قرار می دهد و با وسواس به سوالات و ابهام ها پاسخ می دهد و هرجا به خاطره یا ماجرایی می رسیده که در خاطرش کمرنگ بوده، افرادی را معرفی می نموده تا جزییات بیشتری در اختیار مصاحبه گر قراردهد.

کتاب یک پروژه دو ساله برای جمع آوری اطلاعات و خاطرات ستاره سابق فوتبال مشهد را پشت سر گذاشته است. نویسنده برای نوشتن این اثر حدود 30 ساعت فیلم از حضور خداداد در بازی ها و مراسم های خاص را تماشا نموده و بالغ بر 20 ساعت با مربیان و هم بازی های او در دوره های مختلف مصاحبه نموده است.

مقدمه والدیر ویرا سرمربی برزیلی سابق فوتبال ایران در کنار تصاویری خاص از زندگی شخصی و ورزشی ستاره سابق فوتبال ایران که برای اولین بار به وسیله تکنولوژی هوش مصنوعی بازسازی شده، صفحات جذابی را در این کتاب به نمایش گذاشته است؛ تصاویر درج شده در کتاب از باشگاه هایی که این بازیکن در آن بازی نموده، خریداری شده و در اختیار مخاطب قرار گرفته است.

از رضاییه تا ملبورن

زندگی خداداد از محله رضاییه مشهد روایت می گردد؛ جایی که عزیزی ها در آن جا زندگی می کردند، محله ای که نوجوانان و جوانان اش به عشق فوتبال تمام روز گل کوچک بازی می کردند. با خداداد غربت عصرهای آدینه برای آن بچه ها معنا نداشت چون آدینه ها بچه های محله به کنار زمین خاکی می آمدند، روی جدول می نشستند تا بازیِ پسرِ چشم بادامی ریزجثه را ببیند، از تماشا دریبل هایش کیف نمایند و برای جادویش با توپ های دو لایه، کف و هورا بکشند.

رستم زاده، خداداد را همان جا دیده و شیفته بازی او شده بعدترها بازی او را دنبال نموده تا اینکه خداداد در ابومسلم چهره شده و در تیم امید، تیم ملی، اروپا و آمریکا خوش درخشیده. اما او اولین بار در کسوت یک خبرنگار با خداداد روبرو می گردد، خدادادی که کل جهان را چرخیده و حالا در قامت مدیر فنی باشگاه ابومسلم و سرمربی این تیم است. مصاحبه انجام می گردد و از همان گفت وگوی اول یک رفاقت 17 ساله بین این دو شکل می گیرد که به یک نتیجه خوش منتهی می گردد؛ نوشتنِ کتاب تو خداداد عزیزی هستی.

جزییات دیده نشده از پیروزی ها و شکست ها

کتاب تو خداداد عزیزی هستی تنها بیوگرافی ساده زندگی این ستاره فوتبال نیست بلکه تجارب نوشتن و روزنامه نگاری توامان با هم، روایت تازه ای از چهره خداداد ترسیم نموده است. مخاطب وقتی کتاب او را می خواند علاوه بر همراهی با فراز و نشیب های زندگی فوتبالیست، مربی، ستاره، کارشناس و مجری برنامه های تلویزیونی و اینترنتی با رویدادهای اجتماعی و سیاسی و دوران پرفراز و نشیب فوتبال ملی و باشگاهی دورانی که فوتبال طلایی ایران لقب گرفته و بعلاوه جزییات دقیق بازیهای مهمی که خداداد در آن حضور داشته است، آشنا می گردد. آنچه نویسنده بر آن تاکید داشته خانواده دوستی، وطن پرستی و جزییات دیده نشده از پیروزی ها و شکست های خداداد بوده و تاکید بر سختی ها و کوشش هایی که او به عنوان ستاره ای از دل محرومیت، متحمل شده و پاپس نکشیده است.

جواد رستم زاده به عنوان نویسنده این کتاب، کوشیده است کتابی متفاوت از نظر ادبیات و نگارش با آنچه در خصوص سایر فوتبالیست ها منتشر شده، ارائه دهد. او در این کتاب از گفت وگوی صرف، فاصله گرفته و با انتخاب زاویه دید دوم شخص وارد جهانی روایت گری شده و در عین وفاداری به رخدادهای زندگی خداداد، واقعیت را با تخیل درآمیخته و اثری ارایه داده که توانسته با آن به استاد بزرگوارش ادای دین کند و آن را با خاطری آسوده به دکتر حمیدرضا صدر تقدیم کند.

ته تغاریمامان معصومه

کتاب تو خداداد عزیزی هستی با توضیح دوران کودکی خداداد شروع می گردد. خواندن این دوران برای مخاطبی که از خداداد چیزی بیشتر از حماسه ساز ملبورن و غزال تیزپا نشنیده ، بسیار خواندنی خواهد بود.

خداداد در 17 سالگی مادرش را به علت سرطان و نبود هزینه درمان از دست می دهد، فقدان مادر بر همه دوران زندگی این ستاره سایه می اندازد، طوری که در مسیر حرفه ای اش و در هر موفقیتی چه در زمین چمن و چه خارج از آن، پس از هر کامیابی اول روی به سوی آسمان، خدا را شکر می نماید و سپس به دلش نگاه می نماید؛ جایی که مادرش آن جا نشسته و برای عزیز نموده اش دعا می نماید!

برای آشنایی بیشتر با کتاب بخشی از فصل ابتدایی آن را که به دوران کودکی خداداد اختصاص دارد، مرور می کنیم:

مامان معصومه که حالا در روستا نیست، علاوه بر کارهای خانه و بزرگ کردن بچّه های قدّونیم ّقد، با آن دستانِ هنرمندِ پرمهرش، کلاه و شالگردن می بافد. کلاه هایی گرم و رنگ به رنگ که اتّفاقا مشتری زیاد دارد. گاهی آن ها را به بازار می آوری و دور فلکه آب(مشهدی های قدیم به میادین فلکه می گویند!) روبه روی گلدسته های حرم، بساط می کنی و به رهگذرانی که از سرمایِ استخوان خُردکن مشهد در خود مچاله شده اند، می فروشی. آن دست بافته های فرشته زندگی ات، آن قدر زیبا و گرم بودند که گاهی دل ات نمی آمد به غریبه ها بفروشی شان. گاهی همان طور که کنار خیابان نشسته ای تا مشتری بیاید، به کلاه ها و شالگردن ها و دست کِش ها خیره می شوی که با هنر ِ مامان معصومه چطور بافته شده اند؟! و تو چقدر دوست داشتی گرمای دستان مادر را که همواره مقابل مخالفت های پدر، برای بازی ها و شیطنت هایت، حامی تو بود. تو ته تغاری مادر بودی و به گواه دوستان ات رابطه عمیق تو و مادرت فراتر از آنچه بود که در فکر بگنجد. او به تو راه و رسم زندگی و صبوری را می آموخت و تو می دیدی که با تمام آن مشقت های نداری چطور خانه را برای پدرت و بچه ها به محلی برای انس و مهر تبدیل می نماید و چگونه پابه پای پدر برای به دست آوردن لقمه ای نان با کار در مزرعه و دامداری و استفاده از هنرِدستانش با روزگار می جنگد و خم به ابرو نمی آورد. از او در همان روزها یاد می گیری با زندگی بجنگی و سهم ات را از آن طلب کنی.