شش مشکل شایع چشمی که با افزایش سن ظاهر می شوند
به گزارش وبلاگ رشد آرمان، با گذشت زمان و افزایش سن، چشمان ما تحت تأثیر فعالیت های روزمره قرار می گیرند. چه به علت خیره شدن طولانی مدت به صفحه نمایش برای کار و چه به خاطر قرار گرفتن در معرض آفتاب در طول تابستان، فعالیت های روزانه ممکن است خطر خستگی چشم و مسائل بینایی را افزایش دهند.

با بالا رفتن سن، این مسائل بیشتر می شوند و تغییرات بینایی معمولاً به سمت بدتر شدن پیش می رود. تماشا اشیاء نزدیک، تمایز بین رنگ ها و موارد مشابه ممکن است با چالش های بیشتری همراه گردد.
بسیاری از مسائلی که ممکن است با افزایش سن تجربه کنید، ناشی از شرایط خاصی هستند. در ادامه، شش مشکل رایج چشم که باید مراقب آنها باشید را معرفی می کنیم. این لیست کامل نیست، اما نقطه آغاز خوبی برای آگاهی از این مسائل است.
پیرچشمی (Presbyopia)
پیرچشمی یعنی دوربینی ناشی از افزایش سن است. اگر متوجه شدید که برای خواندن منوهای رستوران چشم خود را تنگ می کنید یا روشنایی صفحه گوشی خود را افزایش می دهید، ممکن است با این مشکل روبرو باشید.
بعد از 40 سالگی، تقریباً همه افراد به نوعی با پیرچشمی روبرو می شوند. خوشبختانه، گزینه های زیادی برای اصلاح این مشکل وجود دارد، از جمله عینک، لنزهای تماسی و حتی راه چارههای جراحی. با پزشک چشم خود مشورت کنید تا برترین روش درمانی برای حفظ دید شفاف شما حتی با افزایش سن پیشنهاد گردد.
تخریب ماکولا وابسته به سن (Age-related Macular Degeneration - AMD)
تخریب ماکولا وابسته به سن، دید مرکزی شما را تحت تأثیر قرار می دهد اما دید محیطی شما را تغییر نمی دهد. این بیماری یکی از علل اصلی مسائل بینایی و حتی از دست دادن دید در افراد بالای 50 سال است. این مشکل زمانی رخ می دهد که ماکولا، که بخش مهمی از شبکیه است، دچار تغییراتی می گردد.
بیشتر افراد با نوع خشک AMD روبرو می شوند که باعث از دست دادن تدریجی دید مرکزی می گردد. می توانید با استفاده از یک جدول آمسلر (Amsler Grid) در خانه این مشکل را روزانه آنالیز کنید. اگر متوجه هرگونه مشکل در دید خود شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اصلاح رژیم غذایی و استفاده از مکمل ها می تواند به کاهش سرعت پیشرفت AMD یاری کند.
خشکی چشم (Dry Eyes)
خشکی چشم یک مشکل رایج است که با افزایش سن بیشتر می گردد. بدن به طور طبیعی با افزایش سن، اشک کمتری فراوری می نماید. این شرایط می تواند منجر به قرمزی، احساس سوزش و حتی تاری دید گردد. خوشبختانه، بسیاری از افراد با استفاده از اشک های مصنوعی بدون مواد نگهدارنده بهبود می یابند. اگر این راه چاره مؤثر نبود، می توانید روش هایی مانند پلاک های پلکی (Punctal Plugs) را امتحان کنید.
گلوکوم (Glaucoma)
گلوکوم، که به آن آب سیاه نیز گفته می گردد، یک بیماری چشمی است که با آسیب تدریجی به عصب بینایی همراه است. این آسیب معمولاً ناشی از افزایش فشار داخل چشم (IOP) است، هرچند ممکن است در بعضی موارد، گلوکوم حتی بدون افزایش فشار چشم رخ دهد. عصب بینایی نقش مهمی در انتقال تصاویر از چشم به مغز دارد، بنابراین هر گونه آسیب به این عصب می تواند به کاهش بینایی منجر گردد.
گلوکوم به دو نوع اصلی تقسیم می گردد: گلوکوم زاویه باز و گلوکوم زاویه بسته. در گلوکوم زاویه باز، خروج مایع زلالیه از چشم به مرور زمان دچار مشکل می گردد و فشار داخل چشم به تدریج افزایش می یابد. این نوع گلوکوم معمولاً بدون علامت و به طور تدریجی پیشرفت می نماید. در مقابل، گلوکوم زاویه بسته، به علت مسدود شدن ناگهانی زاویه تخلیه مایع زلالیه، به سرعت فشار داخل چشم را افزایش داده و ممکن است به درد شدید و کاهش سریع بینایی منجر گردد.
گلوکوم اگر به موقع تشخیص داده نگردد و درمان نگردد، می تواند به از دست دادن دائمی بینایی منجر گردد. درمان های موجود برای گلوکوم شامل استفاده از قطره های چشمی برای کاهش فشار داخل چشم، لیزر درمانی و در موارد شدیدتر، جراحی است. تشخیص زودهنگام این بیماری به وسیله معاینات منظم چشمی، به ویژه در افراد با سابقه خانوادگی گلوکوم یا دیگر عوامل خطر، بسیار مهم است.
آب مروارید (Cataracts)
آب مروارید یا کاتاراکت (Cataracts) یک بیماری چشمی است که در آن عدسی چشم که به طور معمول شفاف است، به تدریج کدر و مات می گردد. این بیماری باعث کاهش دید می گردد زیرا نور نمی تواند به خوبی از عدسی عبور کند و به شبکیه برسد. آب مروارید معمولاً به علت تغییرات وابسته به سن در پروتئین های عدسی رخ می دهد، اما می تواند ناشی از آسیب های چشمی، بعضی بیماری ها مانند دیابت، یا استفاده طولانی مدت از داروهایی مانند استروئیدها نیز باشد.
آب مروارید در ابتدا ممکن است تنها تأثیر کمی بر بینایی داشته باشد و بسیاری از افراد متوجه تغییرات اندکی در دید خود می شوند. اما با پیشرفت بیماری، بینایی به طور تدریجی تار می گردد، رنگ ها ممکن است کمتر واضح به نظر برسند و مسائلی مانند حساسیت به نور و مشکل در دید شبانه بیشتر می گردد. در موارد پیشرفته تر، عدسی چشم ممکن است به طور کامل کدر گردد و دید فرد به شدت کاهش یابد.
درمان اصلی آب مروارید جراحی است. در این روش، عدسی کدر شده از چشم خارج شده و با یک عدسی مصنوعی جایگزین می گردد. جراحی آب مروارید یک روش بسیار رایج و ایمن است که معمولاً با بی حسی موضعی انجام می گردد و زمان بهبودی پس از آن نسبتاً کوتاه است. با اینکه بعضی تغییرات در شیوه زندگی و استفاده از عینک می تواند به مدیریت علائم خفیف یاری کند، اما جراحی تنها راه چاره قطعی برای برطرف آب مروارید است.
تغییرات دیگر در دید
علاوه بر مسائل خاص، افزایش سن می تواند به تغییرات دیگری در دید منجر گردد. بر اساس گزارش موسسه ملی پیرشناسی (National Institute on Aging)، مسائلی مانند دشواری در تشخیص رنگ ها و احتیاج به زمان بیشتر برای سازگاری با تغییرات نور، طبیعی هستند.
ممکن است متوجه حساسیت بیشتر به درخشش (Glare) یا احتیاج به نور بیشتر برای انجام کارهای خاص شوید. این تغییرات نشانه هایی هستند که باید معاینه چشم را جدی بگیرید. در بسیاری از موارد، پزشک چشم شما می تواند درمانی برای اصلاح تغییرات در چشم های شما پیشنهاد دهد.
چگونه از چشمان خود محافظت کنیم؟
بیماری های چشمی ذکر شده مسائلی برای شما ممکن است ایجاد نمایند، اما احتیاجی نیست که صرفا منتظر بروز آنها باشید. اگر در پی راه چارههایی برای مراقبت روزانه از چشمان خود هستید، چندین چیز ساده را باید آغاز کنید. می توانید رژیم غذایی خود را برای داشتن چشمان سالم تر اصلاح نموده و عادات زندگی خود را تغییر دهید: همواره از عینک های آفتابی با محافظت UV بهره ببرید. بعلاوه هنگام کار با صفحه نمایش باید به چشمتان استراحت متناوب بدهید، هر چند وقت یک بار ارادی پلک بزنید. از صفحه نمایش خوبی بهره ببرید و اگر احساس خشکی چشم کردید، از قطره های چشمی استریل اشک مصنوعی بهره ببرید.
علاوه بر این، معاینات منظم چشمی نقش زیادی در پیشگیری از مسائل بینایی دارد. وبلاگ رشد آرمان چشمی ماهر می تواند چشمان شما را ارزیابی نموده و مسائل را در مراحل اولیه، زمانی که درمان آنها آسان تر است، تشخیص دهد.
منبع: یک پزشک